معنی تَفَكَّرَ
- تَفَكَّرَ
- تفکّر کردن، او فکر کرد، اندیشیدن
واژههای مرتبط با تَفَكَّرَ
تَفَكَّكَ
- تَفَكَّكَ
- فاسِد شُدَن، مُتَلاشی شُدَن، زَوال یافتَن
تَفَجَّرَ
- تَفَجَّرَ
- غُرِّش کَردَن، او مُنفَجِر شُد، ریز ریز شُدَن، مُنتَشِر شُدَن، سَرنِگون کَردَن، تِکِّه تِکِّه شُدَن، غُرغُر کَردَن
تَذَكَّرَ
- تَذَكَّرَ
- یادآوَری کَردَن، بَرایِ یادآوَری
تَحَكَّمَ
- تَحَكَّمَ
- دَستکاری کَردَن، او کُنتُرُل را بِه دَست گِرِفت، قِضاوَت کَردَن
تَجَذَّرَ
- تَجَذَّرَ
- دَرونی سازی کَردَن، او ریشِه دَوانید
تَجَبَّرَ
- تَجَبَّرَ
- آزار دادَن، زور
تَأَخَّرَ
- تَأَخَّرَ
- عَقَب اُفتادَن، او دیر آمَد
تَخَمَّرَ
- تَخَمَّرَ
- تُرشی اَنداختَن، تَخمیر
تَفَوَّقَ
- تَفَوَّقَ
- اُستاد شُدَن، بَرتَری، بَرتَری یافتَن، سِبقَت گِرِفتَن