معنی تَأَوَّهَ
- تَأَوَّهَ
- آه کشیدن، ناله
واژههای مرتبط با تَأَوَّهَ
تَجَوَّلَ
- تَجَوَّلَ
- پَرسِه زَدَن، سَرگَردان، پیادِه رَویِ طولانی کَردَن، سَرگَردان شُدَن
تَأَمَّلَ
- تَأَمَّلَ
- خیرِه نِگَاه کَردَن، تَفَکُّر
تَأَسَّفَ
- تَأَسَّفَ
- اَندوهگین بودَن، او مُتَأَسِّف بود
تَأَسَّسَ
- تَأَسَّسَ
- نَهادینِه کَردَن، تَاسیس شُد
تَأَخَّرَ
- تَأَخَّرَ
- عَقَب اُفتادَن، او دیر آمَد
تَحَوَّلَ
- تَحَوَّلَ
- تَبدیل کَردَن، تَبدیل، واگُذار کَردَن، تَغییر یافتَن، بِه دُورِ خُود چَرخیدَن
تَفَوَّقَ
- تَفَوَّقَ
- اُستاد شُدَن، بَرتَری، بَرتَری یافتَن، سِبقَت گِرِفتَن
تَلَوَّثَ
- تَلَوَّثَ
- آلودَن، آلودِگی
تَكَوَّنَ
- تَكَوَّنَ
- تَشکِیل شُدَن، تَشکیل شُدِه اَست