معنی بَارَكَ
- بَارَكَ
- بخشیدن، برکت داد
واژههای مرتبط با بَارَكَ
بَارَزَ
- بَارَزَ
- بَرآمَدِگی پِیدا کَردَن، بَرجَستِه
شَارَكَ
- شَارَكَ
- مُشاوِرِه کَردَن، شَریک، شِرکَت کَردَن، هَمکاری کَردَن
أَدرَكَ
- أَدرَكَ
- دَرک کَردَن، مُتِوَجِّه شُدَن
بَاضَعَ
- بَاضَعَ
- تُخم گُذاری کَردَن، تَهَاجُمی
بَادَلَ
- بَادَلَ
- مُبادِلِه کَردَن، او مُبادِلِه کَرد
بَرَكَة
- بَرَكَة
- دُعایِ خِیر، بِتَرس، بَرَکَت، بِتَرسید، باروَری، بِتَوانَد
بَالَغَ
- بَالَغَ
- بالِغ شُدَن، بالِغ، اِغراق کَردَن
بَاعَدَ
- بَاعَدَ
- فاصِلِه گِرِفتَن، او دور شُد
صَارَعَ
- صَارَعَ
- تَصَادُم کَردَن، او مُبارِزِه کَرد