معنی أَفسَدَ
- أَفسَدَ
- فاسد کردن، او خراب کرد، بی اثر کردن
واژههای مرتبط با أَفسَدَ
أَكسَدَة
- أَكسَدَة
- اُکسایِش، اُکسیداسِیون
أَكَّدَ
- أَكَّدَ
- تَأیید کَردَن، او تَأیید کَرد، دُوبارِه تَاکید کَردَن
أَفلَسَ
- أَفلَسَ
- وَرشِکَست کَردَن، وَرشِکَست شُد
أَفضَلَ
- أَفضَلَ
- بِهتَر شُدَن، بِهتَر
أَفصَحَ
- أَفصَحَ
- اِظهار کَردَن، او فاش کَرد
أَفزَعَ
- أَفزَعَ
- مُضطَرِب کَردَن، او وَحشَت کَرد
أَفرَطَ
- أَفرَطَ
- بار زیاد کَردَن، زیادِه رَوی کَرد، ضایِع کَردَن
أَرشَدَ
- أَرشَدَ
- مُشاوِرِه دادَن، او راهنَمایی کَرد، راهنَمایی کَردَن
أَرسَلَ
- أَرسَلَ
- فِرِستادَن، اِرسال کُنید، اِرسال کَردَن