معنی یک انداز
- یک انداز
- تیرانداز ماهری که با یک بار تیر انداختن شکار یا دشمن را از پا درآورد،
برای مثال ناوکی کز غمزۀ چشم یک اندازش بجست / گرچه از دل بگذرد پیکانش در بر بشکند ، کنایه از نوعی تیر کوچک(مجیرالدین - ۷۹)
واژههای مرتبط با یک انداز
یک انداز
- یک انداز
- تیر بی ارزش که چون بیندازند جستجوی آن نکنند، تیر کوچکی است که پیکان باریکی دارد و بغایت دور رود: باز در مغرب یک اندازان زخون آفتاب پروز دراعه افلاک گلگون کرده اند. (مجیربیلقانی)، تیری که پیکان دو شاخ دارد تیری که بیکبار انداختن کار دشمن را بسازد: تازند برهدف سینه ما چرخ را هیچ یک انداز نماند. (اثیراخسیکتی)
یک انداز
- یک انداز
- برابر، تیر کاری که با یک بار انداختن شکار یا دشمن را از پا درمی آورد
یک اندام
- یک اندام
- سروته یکی. که همه تن او را قطر واحد باشد. سرابون. (یادداشت مؤلف) :
زین سرابونی یک اندامی درشتی پردلی
مغکلاهی مغرویی دیرآب و دورافشاره ای.
سوزنی
پا انداز
- پا انداز
- فرشی که در دو سوی در ورود اطاق می اندازند
رو انداز
- رو انداز
- آنچه که به هنگام خواب بر روی خود اندازند مقابل زیر انداز
زیر انداز
- زیر انداز
- پارچه ای که در زیر پای گسترانند، تشک، فرش
آب انداز
- آب انداز
- توقفگاه ستوران در میان دو منزل برای رفع خستگی، چوبی میان تهی که چوب دیگر در میان آن فرو برند و بفشار آب در آن کنند آب دزدک
حکم انداز
- حکم انداز
- تیر انداز چیره تیر انداز ماهری که تیر او خطا نکند
خاک انداز
- خاک انداز
- بیلچه ای دارای دسته کوتاه که از حلب آهن مس و نقره سازند و بدان خاکروبه و خاکستر و غیره بدور اندازند، سنگ انداز برج و قلعه و حصار، ساحر جادوگر، آنچه که در آن خاک ریزند خاکریز، پارچه ای که دور سایبان و شامیانه کشند