معنی متخلص
- متخلص
- کسی که لقب یا صفتی که معرف وی در شاعری باشد برای خود انتخاب کرده باشد، دارای تخلص
واژههای مرتبط با متخلص
متخلص
- متخلص
- نامیده کسی که دارای تخلص (نام شعری) باشد جمع متخلصین
متخلص
- متخلص
- کسی که اسم یا لقبی در شاعری برای خود انتخاب کرده باشد، دارای تخلص
متخلص
- متخلص
- رهایی یافته. (آنندراج). نجات یافته و رهائی یافته و آزاد کرده. (ناظم الاطباء)، صاحب تخلص. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مأخوذ ازتازی. تخلص دارنده. (ناظم الاطباء). کسی که دارای نام شعری باشد: عمر بن ابراهیم متخلص به خیام. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). و رجوع به تخلص شود
متخصص
- متخصص
- کار آزموده
مستخلص
- مستخلص
- خلاص شده، رهاشده، آزاد شده
متخصص
- متخصص
- کسی که در کاری به خصوص مهارت و بصیرت دارد، در پزشکی پزشکی که در رشته ای خاص تخصص یافته است، مختص، مخصوص
متخلق
- متخلق
- خوگرفته، عادت کرده به خلقی، خوش خوی، خوش خلق
متخلف
- متخلف
- خلاف کننده، لغزش کار، کسی که در عقب مانده است، واپس مانده
متخلق
- متخلق
- چهرنیتک چهر یافته، خوشخوی نیکرفتار آنکه خویی بپذیرد: متخلق به اخلاق حسنه، کسی که با دیگری خوشخویی کند جمع متخلقین