معنی لبیش
- لبیش
- تکۀ ریسمانی که بر سر چوب بسته شده و هنگام نعل کردن اسب لب او را در حلقۀ ریسمان می گذارند و می پیچند تا آرام بایستد،
برای مثال تو نبینی که اسب توسن را / به گه نعل برنهند لبیش (عنصری - ۳۳۷)
واژههای مرتبط با لبیش
لبیش
- لبیش
- لباشن: تو نبینی که اسب توسن را بگه نعل بر نهند لبیش. (عنصری لغ)
لبیش
- لبیش
- لواشه. حلقه ای باشد از ریسمان که بر لب اسبان و خران بدنعل گذارند و پیچند و نعل کنند. (برهان) (آنندراج). دهانگیر اسب بود. لبیشه. لویشه. لبیشن:
تو نبینی که اسب توسن را
بگه نعل برنهند لبیش.
عنصری
لبیب
- لبیب
- عاقل، خردمند
لباش
- لباش
- لواش، نوعی نان بسیار نازک
لبیس
- لبیس
- مانند، همتا، جامه ای که از بسیار پوشیدن کهنه شده باشد
لبیک
- لبیک
- ذکری که حاجیان در مراسم حج در صحرای عرفات تکرار می کنند، کلمه ای که در پاسخ آوازدهنده و در مقام تلبیه و اجابت می گویند
لویش
- لویش
- لبیش، تکۀ ریسمانی که بر سر چوب بسته شده و هنگام نعل کردن اسب لب او را در حلقۀ ریسمان می گذارند و می پیچند تا آرام بایستد
لباش
- لباش
- لواش پزی. عمل و شغل لواش پز پختن نان لواش، دکان لواش پز
لبیه
- لبیه
- لباچه جامه پشمینه بی آستین زید از تو لباچه ای نمی یابد تا پیرهنی ز عمرو نستانی (ناصر خسرو کوادیانی) شاماکچه