معنی دروازه بان

دروازه بان: ورزشکاری که درون دروازه ایستاده و از ورود توپ به آن جلوگیری می کند، نگهبان دروازه، پاسبان در شهر یا در قلعه

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با دروازه بان

دروازه بان

دروازه بان: آنکه مامور حفاظت دروازه شهر یا قلعه است، پاسبان دروازه، (فوتبال) محافظ دروازه گلر

فرهنگ لغت هوشیار

دروازه بان

دروازه بان: حاجب. بواب. (آنندراج). دروازه وان. دراب. (یادداشت مرحوم دهخدا). پاسبان دروازه. (ناظم الاطباء) :
مانا که هست گردون دروازه بان دربند
اجری است آن دو نانش زانعام شاه کشور.
خاقانی.
پس آنگه به دروازه ها تاختند
ز دروازه بانان سر انداختند.
ملا عبداﷲ هاتفی (از آنندراج).
، دراصطلاح بازی فوتبال، محافظ دروازه. گلر.

لغت نامه دهخدا

دروازه وان

دروازه وان: دروازه بان. دراب. (یادداشت مرحوم دهخدا). بواب. و رجوع به دروازه بان شود

لغت نامه دهخدا

دروازه وان

دروازه وان: دروازه بان، نگهبان دروازه

فرهنگ گویش مازندرانی

دروازه گاه

دروازه گاه: چیزی که پیش کوهۀ زین از زیادت پهلوی زین است و معرب آن دَرْواسَج است. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

دروازه شکن

دروازه شکن: دروازه شکننده. شکننده دروازه: پنج پیل نر خیاره و پنج مادۀ دیوارافکن دروازه شکن بباید باشد که بکار آید شهری را که حصار گیرند. (از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 400)

لغت نامه دهخدا

دروازبان

دروازبان: دروازه بان. بواب و دربان و کسی که حافظ و پاسبان و نگهبان دروازۀ شهر و قلعه و جز آن می باشد، کسی که محافظ و پاسبان راه عبور از کوه و دره وجز آن بود. (ناظم الاطباء). رجوع به دروازه بان شود

لغت نامه دهخدا