شخصی را گویند که خود را بمردم وانماید. (برهان قاطع). متکبر. خودستا. (ناظم الاطباء). متظاهر. معجب. خودنما: کس از دست جور زبانها نرست وگر خودنمایست و گر خودپرست. سعدی (بوستان). بسا خودنمایان بیهوده گوی که باشند در سبزگه رزمجوی. امیرخسرو. هیبت مردان نما کین زَنَک خودنما. شیخ واحدی (از شرفنامۀ منیری). ، مرائی. ریاکار: من ار حق شناسم وگرخودنمای برون با تو دارم درون با خدای. سعدی
