معنی ترمتای

ترمتای: پرنده ای شکاری از نوع بازهای سیاه چشم که پرهایش به رنگ زرد و دارای لکه های سیاه و سفید است

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با ترمتای

ترمتای

ترمتای: مغولی سنگلک از مرغان شکاری ترکی سنگک از مرغان شکاری

ترمتای

فرهنگ لغت هوشیار

ترمتای

ترمتای: از امرای دوران منکوقاآن است که بفرمان منکوقاآن به نوکاری امیر ارغون منصوب گشت. و رجوع به جهانگشای جوینی ج 2 ص 255 و 258 شود

لغت نامه دهخدا

ترمتای

ترمتای: پرنده ای است شکاری بمقدار پیغو از جنس سیاه چشم. (برهان). مرغی شکاری از جنس سیاه چشم. (ناظم الاطباء). جانوری است شکاری در جثه بمقدار بیغو اما ظن غالب این است ت که این لغت ترکی باشد که صاحب جهانگیری پارسی گمان کرده چه رشیدی ننگاشته. (انجمن آرا) (آنندراج) :
نزد سیمرغ جلال رفعتت
نسر طایر کمتر است از ترمتای.
نزاری قهستانی (از انجمن آرا)

لغت نامه دهخدا

ترنتای

ترنتای: سازیست که از مقیدات آلام ذوات - الاوتار که سطح آن مسدس و ساعدش مطول است و بر آن یک وتر بندند

فرهنگ لغت هوشیار

طرمتای

طرمتای: مغولی سنگلک از مرغان شکاری پرنده ایست شکاری که شنقار از آن به هم می رسد (سنگلاخ)

فرهنگ لغت هوشیار

طرمتای

طرمتای: ترمتای، پرنده ای شکاری از نوع بازهای سیاه چشم که پرهایش به رنگ زرد و دارای لکه های سیاه و سفید است

طرمتای

فرهنگ فارسی عمید

ترمتاز

ترمتاز: از امرای زمان الجایتو بود که روحانیان و کشیش های مغول را به قبول طریقۀ امامیه تشویق کرد. و رجوع به تاریخ ادبیات برون ج 3 ص 55 شود

لغت نامه دهخدا

تراموای

تراموای: واگون برقی

تراموای

فرهنگ لغت هوشیار

ترمزاجی

ترمزاجی: شنگولی سر خوشی

ترمزاجی

فرهنگ لغت هوشیار