معنی بواشه
- بواشه
- چهارشاخ که کشاورزان خرمن کوبیده شده را با آن بر باد می دهند تا کاه از دانه جدا شود
واژههای مرتبط با بواشه
بواشه
- بواشه
- چارشاخ دهقان را گویند. و آن چوبی چند باشد به اندام کف دست. و دسته نیز دارد که دهقانان بدان غلۀ کوفته را بر باد دهند تا از کاه جدا شود و آنرا بعربی مدری خوانند. (برهان) (آنندراج) (از انجمن آرا). اوشین. چارشاخ دهقانان که افزاری است چوبین وشبیه به دست و دارای دسته. و غلۀ کوفته را بدان برباد دهند تا کاه از دانه جدا شود. (ناظم الاطباء)
حواشه
- حواشه
- شرمساز، نیاز، نزدیکی ، خویش گسلی (قطع رحم)
بواده
- بواده
- باده ها، در تصوف آنچه به طور ناگهانی از عالم غیب به قلب سالک وارد می شود، خواه موجب نشاط و سرور شود، خواه سبب غم و اندوه، جمعِ واژۀ بادِه و بادهَه
لواشه
- لواشه
- لبیش، تکۀ ریسمانی که بر سر چوب بسته شده و هنگام نعل کردن اسب لب او را در حلقۀ ریسمان می گذارند و می پیچند تا آرام بایستد
گواشه
- گواشه
- طرز روش
لواشه
- لواشه
- پارسی تازی گشته لواشه لوایشه لبیشه ریسمانی برای ستور
گواشه
- گواشه
- طرز، روش، گواش، گواسه، گواس، کواس
بتاشه
- بتاشه
- نوعی از شیرینی است (آنندراج). حلوا از هر قبیل که باشد. (ناظم الاطباء)
بشاشه
- بشاشه
- بشاشت. بش. خوشرویی. (ناظم الاطباء). رجوع به بش و بشاشت شود.