سی و دومین حرف الفبای فارسی، یا، در حساب ابجد عدد ۱۰ نام واج «ی» برای ساختن حاصل مصدر به کار می رود مثلاً دوستی، دشمنی، نشانۀ نسبت یا اتصاف مثلاً تهرانی، شیرازی، نشانۀ نکره که بر یک شخص یا یک چیز غیرمعلوم دلالت می کند مثلاً مردی، زنی، سنگی، کتابی، به همراه بن فعل، نشانۀ دوم شخص مفرد است مثلاً رفتی، دیدی، بردی، نشانۀ اضافه که بین دو کلمه و در آخر کلماتی که به الف یا واو ختم می شوند درمی آید مثلاً بوی گل، نوای بلبل، در آخر فعل نشانۀ استمرار است مثلاً رفتی، خوردیسی و دومین حرف الفبای فارسی، یا، در حساب ابجد عدد ۱۰ نام واج «ی» برای ساختن حاصل مصدر به کار می رود مثلاً دوستی، دشمنی، نشانۀ نسبت یا اتصاف مثلاً تهرانی، شیرازی، نشانۀ نکره که بر یک شخص یا یک چیز غیرمعلوم دلالت می کند مثلاً مردی، زنی، سنگی، کتابی، به همراه بن فعل، نشانۀ دوم شخص مفرد است مثلاً رفتی، دیدی، بردی، نشانۀ اضافه که بین دو کلمه و در آخر کلماتی که به الف یا واو ختم می شوند درمی آید مثلاً بوی گل، نوای بلبل، در آخر فعل نشانۀ استمرار است مثلاً رفتی، خوردی
