معنی واستریوشان
- واستریوشان
- طبقۀ در ایران باستان، یکی از چهار طبقۀ مردم، کشاورزان، روستاییان
واژههای مرتبط با واستریوشان
واستریوشی
- واستریوشی
- کشاورزی، (خرده اوستا ص 132)
واستریوش
- واستریوش
- کشاورز، کشتکار، دهقان
بَرزِگَر، زارِع، فَلّاح، وَرزِگَر، بَرزکار، بَزرکار، بَرزیگَر، بَرزه گَر، گیاه کار، حَرّاث، حارِث، بازیار، کَدیوَر، وَرزِگار، وَرزِکار، وَرزه، وَرزی، کِشوَرز، کِشتبان
واستریوش
- واستریوش
- کشاورز و آن یکی از طبقات چهار گانه عهد ساسانی بشمار میرفته، جمع واستریوشان
واستریوش
- واستریوش
- کشاورز و آن یکی از طبقات چهارگانه عهد ساسانی به شمار می رفته، جمع واستریوشان
واستریوش
- واستریوش
- طبقۀ کشاورز در عهد ساسانیان که یکی از چهار طبقۀ مردم آن زمان بوده است. (ایران در زمان ساسانیان ص 118). و رجوع به استریوشان سالار شود. والخامس (الخامس من مراتب فرس) ’هو تخشه بذ’ تفسیره حافظ کل من یکدّ بیدیه کالمهنه والفلاحین والتجار، غیرهم و رئیسهم و منهم یسمیه ’واستریوش’ و کان هؤلاء المعتبرین الملک و القوام به والوسائط بین الملک و بین رعیته. (التنبیه والاشراف مسعودی، از امثال و حکم دهخدا ج 3 ص 1669)