معنی فرس قدیم

فرس قدیم

فارسی باستان، زبانی از شاخۀ زبان های هند و ایرانی که در زمان هخامنشی متداول بوده و کتیبه هایی از آن به خط میخی باقی مانده است، پارسی باستان