معنی جنت - فرهنگ فارسی عمید
معنی جنت
- جنت جَنَّت
- بهشت، جایی که نیکوکاران پس از مردن همیشه در آنجا خواهند بود، رضوان، دارالسّرور، اعلا علّیین، ارم، دار قرار، دارالسّلام، خلدستان، فردوس، دارالقرار، سبزباغ، دارالخلد، باغ ارم، سرای جاوید، مینو، دارالنّعیم، قدس، نعیم، فردوس اعلا، علّیین، گشتا، باغ بهشت، خلد، باغ خلد بِهِشت، جایی که نیکوکاران پس از مردن همیشه در آنجا خواهند بود، رِضوان، دارُالسُّرُور، اَعلا عِلّیین، اِرَم، دارِ قَرار، دارُالسَّلام، خُلدِستان، فِردُوس، دارُالقَرار، سَبزباغ، دارُالخُلد، باغِ اِرَم، سَرایِ جاوید، مینو، دارُالنَّعِیم، قُدس، نَعیم، فِردُوسِ اَعلا، عِلّیین، گُشتا، باغِ بِهِشت، خُلد، باغِ خُلد
فرهنگ فارسی عمید