معنی پنبه بز
- پنبه بز
- پنبه زن، آنکه پنبه را با کمان می زند تا از هم باز شود، حلّاج، پنبه وز، ندّاف، الباد
واژههای مرتبط با پنبه بز
پنبه بز
- پنبه بز
- پنبه زن
پنبه بز
- پنبه بز
- پنبه وَز. پنبه زن. کسی که پنبه از هم باز کند. حلاج. نداف:
پنبه بزی فاش کرد یک نکت از سر عشق
در همه عالم فتاد شور از آن مسئله.
نزاری قهستانی
پنبه وز
- پنبه وز
- پنبه زن
پنبه وز
- پنبه وز
- پَنبِه زَن، آنکه پنبه را با کمان می زند تا از هم باز شود، نَدّاف، حَلّاج، پَنبِه بَز، اِلباد
پنبه وز
- پنبه وز
- پنبه زن. پنبه بز. حلاّج. نداف. (برهان قاطع) :
سر انا الحق نبود در سر هر پنبه وز
لایق حلاج بود مرتبۀ دار عشق.
نزاری قهستانی (از جهانگیری)
پنجه باز
- پنجه باز
- معادل پنجاه باز پنجاه باع، بدرازای پنجاه باع و قلاج
پنبه زن
- پنبه زن
- آنکه پنبه را با کمان زند تا زواید را بیرون کند و پنبه را برای انباشتن در لحاف و توشک آماده سازد پنبه بز پنبه وز بهین بهینه حلاج نداف
پنبه دوز
- پنبه دوز
- کسی که پارچه کهنه و خرقه و امثال آن دوزد کهنه دوز
پنبه خیز
- پنبه خیز
- جایی که پنبه بسیار از آنجا بدست آید: مصر مملکتی پنبه خیز است
