معنی بیابان گرد

بیابان گرد: کسی که در بیابان ها می گردد، کسی که در بیابان زندگی می کند، چادرنشین

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

بیابان گرد: کسی که در بیابان زیست میکند. صحراگرد باشد. بدوی. چادرنشین:
کرد صحرانشین کوه نورد
چون بیابانیان بیابان گرد.
نظامی

لغت نامه دهخدا

بیابان گرد: صفت بادیه پیما، بادیه نشین، بدوی، بیابان نورد، چادرنشین، صحراگرد، صحرانشین، بیابان پو، بیابان نورد، بیابانی، صحرایی، وحشی
متضاد: شهرنشین، شهری

فرهنگ واژه مترادف متضاد

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

بیابان گردی: زیستن در بیابان. بدویت. چادرنشینی. بیابان نوردی. عمل بیابان گرد

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

واژه‌های مرتبط با بیابان گرد