معنی مرغ شباویز

مرغ شباویز: جغد، پرنده ای وحشی و حرام گوشت با چهرۀ پهن و چشم های درشت، پاهای بزرگ و منقار خمیده که در برخی از انواع آن در دو طرف سرش دو دسته پر شبیه شاخ قرار دارد، بیشتر در ویرانه ها و غارها به سر می برد و شب ها از لانۀ خود خارج می شود و موش های صحرایی و پرندگان کوچک را شکار می کند به شومی و نحوست معروف است، هامه، کوف، اشوزشت، کلیک، کلک، بوم، چغو، مرغ بهمن، پسک، بوف، کنگر، بایقوش، شباویز، پشک، مرغ حق، پش، بیغوش، چوگک، مرغ شب آویز، کول، کوکن، کوچ، پژ، آکو

مرغ شب آویز: چوک، مرغ حق، پرنده ای است شبیه جغد که خود را از درخت آویزان می کند و پی درپی فریاد می کشد

فرهنگ فارسی معین

مرغ شب آویز: جُغد، پرنده ای وحشی و حرام گوشت با چهرۀ پهن و چشم های درشت، پاهای بزرگ و منقار خمیده که در برخی از انواع آن در دو طرف سرش دو دسته پَر شبیه شاخ قرار دارد، بیشتر در ویرانه ها و غارها به سر می برد و شب ها از لانۀ خود خارج می شود و موش های صحرایی و پرندگان کوچک را شکار می کند به شومی و نحوست معروف است، بایقوش، کوچ، مُرغ شَباویز، چوگَک، کوف، بوف، هامِه، پَسَک، اَشوزُشت، کوکَن، شَباویز، آکو، کَلِک، مُرغ حَق، چَغو، کول، پَشک، بوم، کَلیک، پُژ، مُرغ بَهمَن، کُنگُر، بَیغوش، پُش

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با مرغ شباویز