معنی سج

سج: روی، چهره، صورت، سیما، گونه، رخ، رخساره، دیباجه، عذار، خدّ، غرّه، رخسار، چیچک، لچ، دیمر، وجنات، گردماه، چهر، محیّا، دیباچه، عارض، دیمه

تصویری از سج — تصویر سج

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با سج

سج

سج: رخساره، روی

فرهنگ لغت هوشیار

سج

سج: روی، رخساره

فرهنگ فارسی معین

سج

سج: سرین و کفل. (برهان) (جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

سج

سج: رخساره. (برهان) (جهانگیری) (شرفنامه) (آنندراج) :
چون برفتم سوی کعبه بهر حج
سخ بسنگ سود سودم زرد سج.
قاضی نظام (از رشیدی)

لغت نامه دهخدا

سج

سج: بگل کردن دیوار را. (منتهی الارب). در عربی گل بدیوارمالیدن. (برهان) ، رقیق و تنک شدن پلیدی. (منتهی الارب). نرم شدن چیزی غلیظ بود. (برهان)

لغت نامه دهخدا

سج

سج: قره قروت، آبی که از کیسه ی دوغ بچکد

فرهنگ گویش مازندرانی