ویژگی درویشی که در حال جذبه خرقه را از تن درمی آورد و می سوزاند، در حال سوزاندن خرقه، برای مثال گه آسوده در گوشه ای خرقه دوز / گه آشفته در مجلسی خرقه سوز (سعدی۱ - ۱۰۳)
کسی که سبب رسوایی خانواده گردد. (ناظم الاطباء). چیزی که موجب آتش زدن و بر باد دادن خانواده شود. سوزندۀ خانه و خانمان: در خرمن نشاطم افتاد آتش غم تا عشق خانه سوزم در سینه کرد منزل. سنائی (از آنندراج). بشب سنگ بالایی ای خانه سوز چرا سنگ زیرین نباشی بروز؟ سعدی (بوستان)
