معنی چهارجهت
- چهارجهت
- چهار جهت اصلی که عبارت است از مشرق، مغرب، شمال و جنوب، چهار سمت
چهارجهت فرعی: چهار جهتی که بین چهار جهت اصلی قرار دارد و عبارت است از شمال شرقی، جنوب شرقی، شمال غربی و جنوب غربی
واژههای مرتبط با چهارجهت
چهارجهت
- چهارجهت
- چهار حد اصلی. چهارسوی وچهارطرف: چهار جهت اصلی، مشرق، مغرب، شمال و جنوب. چهار جهت فرعی، شمال شرقی، شمال غربی، جنوب شرقی و جنوب غربی، عالم. رجوع به چارجهت شود
چارجهت
- چارجهت
- چهارسوی و چهارطرف. (ناظم الاطباء). مشرق و مغرب و شمال و جنوب. چهارسمت، عالم. (ناظم الاطباء)
چهار جفت
- چهار جفت
- چهار حد اصلی: مشرق مغرب شمال و جنوب. یا چهار جهت اصلی. یا چهار جهت فرعی. شمال شرقی شمال غربی جنوب شرقی و جنوب غربی
چهارجوی
- چهارجوی
- در روایات، چهار نهر بهشتی که آب گوارا، انگبین، شیر و بادۀ خوشگوار در آن ها جاری است
چهاردهم
- چهاردهم
- ویژگی آنکه یا آنچه در مرتبۀ چهارده قرار دارد، چهاردهمی، چهاردهمین
چهارسمت
- چهارسمت
- چهار جهت، چهار طرف، رو به رو و پشت سر و طرف راست و طرف چپ
چهارجوهر
- چهارجوهر
- چهار ستاره از بنات النعش که آن ها را نعش گویند
چهارجوی
- چهارجوی
- چهارنهر، ظاهراً چهارجوی بهشت باشد. در شعر ذیل:
بزم چو هشت باغ بین باده چهارجوی دان
خاصه که ساز عاشقان حورلقای نو زند.
خاقانی
چهارجوی
- چهارجوی
- چارجوی. شهری است در ساحل غربی جیحون از اعمال بخارا و به ملک خوارزم نزدیک است