نوعی داروی آنتی بیوتیک که اثر شدیدی در کشتن بسیاری از میکروب ها دارد. در معالجۀ ذات الریه و زخم های چرک آلود و امراض مقاربتی به کار می رود. آن را به صورت محلول تزریق می کنند یا مانند گرد روی زخم می پاشند. از یک قسم کفک موسوم به «پنیسیلیوم نوتاتوم» گرفته می شود. در سال ۱۹۲۹ در لندن توسط دکتر فلمینگ کشف شد
