هر کلام صریح که واضح و آشکار باشد. (ناظم الاطباء) : و مهیاشد امیرالمؤمنین از برای ایستادگی در آن کار که به او حواله نمود خدا وی را واجب شد به موجب نص از امام پاک قادر بالله. (تاریخ بیهقی ص 311). انتدب امیرالمؤمنین للقیام بما وکله اﷲ الیه و وجب علیه بالنص من الامام الطاهر القادر بالله. (تاریخ بیهقی ص 301). همه اخبار در بزرگی او به بر عقل نص و مأثور است. مسعودسعد. ، در اصطلاح درایه، صریح الدلاله را گویند که احتمال خلاف در آن نباشد، آنچه که جز یک معنی احتمال نکند و گفته اند آنچه که تأویل بردار نباشد. (تعریفات) ، در اصطلاح اصول، نوعی از آیات قرآنی که ظاهر و ممتاز گرداند دو کار متشابه را که این نیکوست و آن بد، چنانکه قوله تعالی:احل اﷲ البیع و حرم الربوا، چرا که کفار می گفتند که بیع و ربا هر دو برابر است. و گاهی اطلاق نص بر آیت ظاهر کنند که به وضاحت بر معنی مقصود دلالت داشته باشد. بلکه فارسیان هر کلام صریح و ظاهر را نص گویند. (از غیاث اللغات) (از آنندراج) ، هر آیه از قرآن مجید که به طور وضوح دلالت بر مقصود کند. (ناظم الاطباء). - نص قرآن،: گفتم غلط کردی که موافق نص قرآن است. (گلستان). حجاب دست و صورت هم یقین است که ضد نص قرآن مبین است. ایرج
