معنی نخجیرزن

نخجیرزن: شکارچی، آنکه پیشه اش شکار کردن جانوران است، شکارگیر، صیدبند، نخجیروال، قانص، نخجیرگیر، متصیّد، صیدگر، نخجیرگان، صیّاد، صیدافکن، نخجیرگر، شکارگر، حابل

فرهنگ فارسی معین

نخجیرزن: شکارچی. صیاد. نخجیرافکن:
یلان کماندار نخجیرزن
غلامان ترکش کش تیرزن.
سعدی.
و ایشان (خرخیزیان) آتش را بزرگ دارند و مرده را بسوزانند و خداوندان خیمه و خرگاهند و شکار کنند و نخجیرزنند. (حدود العالم)

لغت نامه دهخدا

نخجیرزن: شکارافکن، شکارچی، صیاد، نخجیربان، نخجیرزن، نخجیرساز، نخجیرگر، نخجیرگیر

فرهنگ واژه مترادف متضاد

فرهنگ لغت هوشیار

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

نخجیرگان: شکارچی، در موسیقی از الحان سی گانۀ باربد، برای مِثال چو بر نخجیرگان تدبیر کردی / بسی چون زهره را نخجیر کردی (نظامی۱۴ - ۱۸۱)

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ لغت هوشیار

واژه‌های مرتبط با نخجیرزن