معنی محراث
- محراث
- انبر، وسیلۀ فلزی دوشاخه با دو فک که با آن آتش یا چیز دیگر را برگیرند
واژههای مرتبط با محراث
محراث
- محراث
- آتشکاو، گاو آهن
محراث
- محراث
- محرث. (منتهی الارب). آتش کاو. (منتهی الارب). محراک. تنورآشور. چوبی که بدان آتش بهم زنند. سکه. (یادداشت مرحوم دهخدا). قلبه. فدان. (ناظم الاطباء) ، محراث الحرب، آنچه جنگ برانگیزد. (منتهی الارب)
محراب
- محراب
- بخشی از یک از عبادتگاه که پیش روی نمازگزاران و عبادت کنندگان است و پیش نماز یا کشیش در آنجا می ایستند
میراث
- میراث
- مرده ریگ
محراک
- محراک
- ابزار هم زدن مرکّب دوات
میراث
- میراث
- مالی که از مرده برای ورثه باقی می ماند
محراب
- محراب
- جای ایستادن پیش نماز، طاق مسجد که در سمت قبله است، قبله، بالای خانه، صدر مجلس، جایگاه شیر
محران
- محران
- انگبین، کبت (زنبور عسل)، سر کش توسن
محراک
- محراک
- آتش کاو، جنباننده
