معنی گران جسم
- گران جسم
- سنگین، سنگین وزن، کنایه از بیمار یا سال خورده که زمین گیر باشد، گران تن
واژههای مرتبط با گران جسم
گران جسم
- گران جسم
- گران تن تنومند آنکه جسمی گران دارد گران تن، وزین سنگین، کسی که گرانیی در جسم او بر اثر بیماری پدید آمده
گران جسم
- گران جسم
- گران تن. وزین. سنگین. عظیم الجثه، کسی که گرانی در جسم او پدید آید بر اثر بیماری
گران جسمی
- گران جسمی
- حالت و کیفیت گران جسم
گران چشم
- گران چشم
- آنکه چشمان درشت دارد، درشت چشم
گران جان
- گران جان
- سخت جان، بسیار پیر و سال خورده، شخص بینوا و بیمار و از جان سیر شده، خسیس، لجوج، کسی که همنشینی و سخن گفتنش بر دیگران ناگوار باشد،
برای مِثال حریف گران جان ناسازگار / چو خواهد شدن دست پیشش مدار (سعدی - ۹۹ حاشیه)
گران دست
- گران دست
- ویژگی آنکه کاری را به کندی انجام دهد
گران خسب
- گران خسب
- آنکه دیر به خواب رود و دیر بیدار شود، گران خواب،
برای مِثال صبح گران خسب سبک خیز شد / دشنه به دست از پی خون ریز شد (نظامی۱ - ۳۵)
گران شکم
- گران شکم
- آنکه دارای شکمی بزرگ است برآمده شکم
گران دست
- گران دست
- کسی که کار را بتانی و کندی انجام دهد مقابل سبک دست سبک پای: مهترند آنچه زان گران دستند کهترند آنچه زان سبک پایند. (مسعود سعد)