فلاخن، آلتی ساخته شده از دو ریسمان که با آن سنگ پرتاب می کردند، بلخم، پلخم، پلخمان، دستاسنگ، فلخمان، فلماخن، فلا سنگ، قلاب سنگ، قلاسنگ، قلما سنگ، کلما سنگ، کلا سنگ، دست سنگ، قلبا سنگ، مشت سنگ، مشتاسنگ
فلاخن، و آن چیزی است که شبانان از پشم بافند و بدان سنگ اندازند، (از برهان قاطع) (انجمن آرا) (آنندراج)، سنگ انداز بود و آن را فلاخن نیز گویند، (فرهنگ جهانگیری)، گیاهی است مانند پنبه در غایت سبکی، (از برهان قاطع) (انجمن آرا) (آنندراج)، بمعنی غوطه نیز گفته اند که سر به آب فروبردن و فرورفتن در آب است، (از برهان قاطع) (انجمن آرا) (آنندراج)، غوته، (برهان قاطع)