فریبندۀ عابد، آنکه عابد را می فریبد و از عبادت خدا باز می دارد، کنایه از جذاب، نافذ، برای مثال گویی دو چشم جادوی عابد فریب او / بر چشم من به سحر ببستند خواب را (سعدی۲ - ۳۰۸)
فریبندۀ عابد. که عابد رااز عبادت خدا باز دارد. سخت زیبا چنانکه عابد تارک دنیا را نیز بفریبد و شیفتۀ خویش سازد: از این مه پارۀ عابدفریبی ملائک سیرتی خورشیدزیبی. سعدی. گوئی دو چشم جادوی عابدفریب او بر چشم من بسحر ببستند خواب را. سعدی. آن چشم آهوانۀ عابدفریب بین کش کاروان سحر بدنباله میرود. حافظ
