معنی طایر فلک
- طایر فلک
- فرشته، موجودی آسمانی و غیر قابل رؤیت که مامور اجرای اوامر الهی است و مرتکب گناه نمی شود، امهراسپند، فروهنده، فریشته، طایر قدس، امشاسپند، ملک
واژههای مرتبط با طایر فلک
دبیر فلک
- دبیر فلک
- سَیّارِۀ عَطارُد، نزدیک ترین سیاره به خورشید و کوچک ترین آن ها، تیر، دَبیرِ آسِمان
طاوس فلک
- طاوس فلک
- کنایه از آفتاب است، چنانکه زاغ کنایه از سیاهی شب است:
چو طاوس فلک بگریخت در باغ
به گل چیدن بباغ آمد سیه زاغ.
نظامی.
طاوس فلک هر شب شد سوخته بال و پر
هم شمع رخت سوزد گر بال و پری دارد.
عطار
سریر فلک
- سریر فلک
- کنایه ازبنات النعش و آن هفت ستاره باشد شمالی بصورت چوگان. (برهان). کنایه از بنات النعش. (انجمن آرای ناصری)
دبیر فلک
- دبیر فلک
- عطارد. (غیاث) (برهان). تیر
شیر فلک
- شیر فلک
- شیر سپهر، آبام شیر امرداد
شیر فلک
- شیر فلک
- در علم نجوم برج اسد یا آفتاب، شیرِ گَردون، شیرِ آسِمان، شیرِ چَرخ، شیرِ مَرغزار فَلَک، شیرِ سِپِهر
پیر فلک
- پیر فلک
- کنایه از کوکب زحل است. (برهان)
تیر فلک
- تیر فلک
- تیر چرخ وکوکب عطارد. (ناظم الاطباء). تیر گردون:
از نعش هدی تختش وز تیر فلک میل
وز قوس قزح زیجش وز ماه سطرلاب.
خاقانی.
رجوع به تیر (عطارد) و تیر گردون شود