معنی سرو کوهی
- سرو کوهی
- درختی خودرو و بلند با برگ های مرکب که پوست آن مصرف دارویی دارد
واژههای مرتبط با سرو کوهی
سرو کاشی
- سرو کاشی
- نوعی از سرو که مخروطی شکل و زیبا است و برای زینت در باغ ها و خانه ها کاشته می شود، سرو نورسته و خوش نما، سرو شیرازی، سَرو ناز
سیر کوهی
- سیر کوهی
- موسیر، گیاه علفی پایا خودرو و خوراکی شبیه سیر از تیرۀ نعناعیان با گل های سرخ یا بنفش که بلندیش تا ۳۰ سانتی متر می رسد و در طب قدیم برای تقویت معده به کار می رفته، سیرِ صحرایی، سَقوردیون، اُسقوردیون، اَشقَردیون، ثومِ بَرّی، بَلبوس، سیر مو
تره کوهی
- تره کوهی
- طیطان. طیطانه. گندنای بری. گندنای جبلی. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). و رجوع به طیطان و طیطانه و ترۀ صحرایی شود
زرد کوهی
- زرد کوهی
- طایفۀ از طوایف بلوچستان مرکزی یا ناحیۀ بمپور. (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 99)
در کوهی
- در کوهی
- مهایک کوهی
سرو سهی
- سرو سهی
- درخت سرو که دارای شاخ و بال راست باشد، سَروِ راست رُسته
کنایه از معشوق خوش قد و بالا
در موسیقی از الحان سی گانۀ باربد،برای مِثال وگر سرو سهی را ساز دادی / سهی سَروَش به خون خط بازدادی (نظامی۱۴ - ۱۸۰)
در کوهی
- در کوهی
- کوارتز، کانی شفّافی که از شیشه سخت تر است و در جواهرسازی، ساعت سازی، ساختن وسایل نوری و الکترونی به کار می رود،
سرو سهی
- سرو سهی
- سرو، درختی است مخروطی شکل که در نواحی کوهستانی شمالی ایران می روید. سرو آزاد، سروناز، زادسرو
خر کوهی
- خر کوهی
- نوعی از چارپایان کوهی است چون ’آهو’ و بزکوهی و ’کل’ که شکار کرده میشود. عیر. (دهار) : و ایشان را جلبه بود چونانک خران کوهی. (تفسیر ابوالفتوح ج 1 ص 781). از میان مکه و مدینه می رفتند خر کوهی پیش آمد. (تفسیر ابوالفتوح ج 2 ص 221). و اگر گاو کوهی یا خرکوهی بصید بگیرد... (تفسیر ابوالفتوح ج 2 ص 223)