معنی جان کنان
- جان کنان
- در حال جان کندن، در حال احتضار، کنایه از کسی که در حال تحمل کردن سختی است
واژههای مرتبط با جان کنان
جان کندن
- جان کندن
- در حال مرگ بودن
جان کندن
- جان کندن
- در حال مرگ بودن، کنایه از تحمل کردن سختی، تلاش بسیار کردن،
برای مِثال مرد غرقه گشته جانی می کند / دست را در هر گیاهی می زند (مولوی - ۱۰۸)
جان کندن
- جان کندن
- مردن
جان کندن
- جان کندن
- احتضار، نزع، رنج کشیدن
جان کنون
- جان کنون
- جان کندن، در حال احتضار، به سختی مردن
جان کنسن
- جان کنسن
- جان بکندیین
جان شناس
- جان شناس
- کسی که معرفت باحوال روح دارد، ولی مرد کامل مرشد قطب
جان ستان
- جان ستان
- قاتل، کشنده
جان پناه
- جان پناه
- محافظ جان
