معنی اوجه

اوجه: اوجا، درختی جنگلی از نوع نارون با پوست سخت و شکاف دار و برگ های بیضوی نوک تیز، قره آغاج، لو، لی، قره غاج، گل پردار، ملج

فرهنگ لغت هوشیار

اوجه: جَمعِ واژۀ وجه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به وجه شود، (عامیانه) در تداول کودکان جراحت. ریش: دستم اوخ شده

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

فرهنگ گویش مازندرانی

فرهنگ واژه فارسی سره

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ واژه فارسی سره

فرهنگ لغت هوشیار

دوجه: از تیره پروانه واران جزو دسته شبدرها که گل آن سفید یا ارغوانی و یا صورتی است شکل گل کروی و دارای خارهای غلاب مانندیست که بر پشم گوسفندان بهنگام چرا میچسبد. دوزه دووجه دو ستو

فرهنگ لغت هوشیار

واژه‌های مرتبط با اوجه