معنی سختی کشیده
- سختی کشیده
- کسی که رنج و زحمت بسیار دیده، کسی که در فقر و تنگ دستی به سر برده
واژههای مرتبط با سختی کشیده
سختی کشیده
- سختی کشیده
- آنکه مدتها تحمل سختی کرده، مجرب آزموده، پریشان تنگدست، مظلوم
سختی کشیده
- سختی کشیده
- پریشان و تنگدست. (ناظم الاطباء). مشقت دیده. مصیبت زده:
کنون دانم که آن سختی کشیده
بمشکوی ملک باشد رسیده.
نظامی.
چه جویی ازمن سختی کشیده
ز آسانی بدشواری رسیده.
نظامی.
هر کجا سختی کشیده و تلخی چشیده ای را بینی خود را بشره در کارهای مخوف اندازد. (سعدی). و مردم معزول و سختی کشیده را باز عمل فرماید. (سعدی) ، مظلوم. (ناظم الاطباء)
سختی کشیدن
- سختی کشیدن
- رنج بردن، زحمت کشیدن، تحمل فقر و تنگ دستی کردن
سختی کشیدن
- سختی کشیدن
- ناراحتی دیدن. رنج بردن:
چندانکه جیش و لشکر سختی نکشند.
سعدی
تخته کشیده
- تخته کشیده
- گسترده شده از تخته
تخته کشیده
- تخته کشیده
- گسترده شده از تخته. (ناظم الاطباء)
ستم کشیده
- ستم کشیده
- ستم دیده مظلوم، محنت دیده رنج کشیده
ستم کشیده
- ستم کشیده
- کسی که به او ظلم و ستم شده، مظلوم، ستمدیده
ستم کشیده
- ستم کشیده
- ستم دیده. رنج دیده:
هر یک چو غریب غم رسیده
از راه زمان ستم کشیده.
نظامی