معنی سایه پوش
- سایه پوش
- سایه بان، چادر یا چیز دیگر که برای جلوگیری از آفتاب برپا کنند، هر چیز که سایه بیندازد و مانع آفتاب باشد، چتر، پرده، سایه گاه
واژههای مرتبط با سایه پوش
سایه پوش
- سایه پوش
- سایبان شامیانه
سایه پوش
- سایه پوش
- سایبان
سایه پوش
- سایه پوش
- سایبان و شامیانه. (برهان) (آنندراج) : سُعْنَه، سایه پوش بام. (منتهی الارب). ظُلّه، سایه پوش و سایبان تنگ غیرفراخ، درختستان و جای شجر. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب)
سایه خوش
- سایه خوش
- نارون
سیاه پوش
- سیاه پوش
- آن که جامه سیاه پوشد، آن که عزادار باشد ماتم زده ماتم دار سوگوار، شبگرد عسس میر بازار میر شب، کسی که پیشاپیش پادشاه رود و دور باش گوید چاوش. توضیح این گروه در قدیم به جهت هیبت و صلابت سیاه می پوشیدند، کسی که شیر ببر و دیگر جانوران درنده را نگاهداری کند، جمع سیاه پوشان
سایه خوش
- سایه خوش
- درخت پرشاخ و برگ و سایه گستر، در علم زیست شناسی درخت نارون
سیاه پوش
- سیاه پوش
- کسی که جامۀ سیاه به تن داشته باشد، کنایه از ماتم زده، ماتم دار، عزادار، کنایه از شب گرد، عسس
سیاه پوش
- سیاه پوش
- کنایه از سوگوار، شبگرد، عسس
سایه خوش
- سایه خوش
- دهی است از دهستان دژگان بخش بستک شهرستان لار واقع در 132 هزارگزی جنوب خاوری بستک و 2 هزارگزی شوسۀ لار به لنگه. هوای آن گرم و دارای 243 تن سکنه است. آب آنجا از چاه و باران تأمین میشود. محصول آن غلات و خرما و شغل اهالی زراعت. راه فرعی دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)