بوستان. باغ. باغی که در صحن خانه سازند: درخورد بوستانسرای ترا زهره و مشتری تماشایی. سیدحسن غزنوی (دیوان چ مدرس رضوی ص 178). به هرات رفتند و ببوستانسرای ملک درآمدند. (انیس الطالبین ص 134). در بوستان سرای تو بعد ازتو کی بود خندان انار و تازه بِه ْ و سرخ روی سیب. سعدی. رجوع به بستانسرا و بستانسرای شود
دهی جزء دهستان حومه بخش لنگرود شهرستان لاهیجان واقع در 12هزارگزی جنوب لنگرودو در 4 هزارگزی بجارپس. جلگه، معتدل، مرطوب مالاریائی، دارای 80 تن سکنه، گیلکی و فارسی زبان. آب آن از شلمان رود، محصول آن برنج و چای، شغل اهالی آنجا زراعت و راه آن مالرو است. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
دستان سرا. دستان سراینده. نغمه سرا. سرودخوان. نغمه خوان: بهر شاخ کافور بر جای جای بسی مرغ دیدند دستان سرای. اسدی. بسی چشمه آب روان جای جای بهر گوشه مرغان دستان سرای. اسدی. تو گفتی دوصد بربط چنگ پای به یک رو شدستند دستان سرای. اسدی. که از پاسخ مرد دستان سرای فروماند سرگشته لختی بجای. نظامی
