معنی خوددار
- خوددار
- کسی که خود را از انجام کارهای ناپسند نگه می دارد، بردبار، شکیبا، خویشتن دار
واژههای مرتبط با خوددار
خوددار
- خوددار
- بردبار، شکیبا، کسی که خود را از انجام عمل ناپسند نگه می دارد، خویشتن دار
خوددار
- خوددار
- صابر. بردبار. شکیبا. (ناظم الاطباء). آنکه دیر غم خود بدوستان و کسان گوید. آنکه راز و غم خویش آشکار نکند. (یادداشت بخط مؤلف) ، عفیف. کف ّنفس کننده. (یادداشت بخط مؤلف)
خوددار
- خوددار
- بردبار، خویشتن دار، سلیم، شکیبا، صبور
متضاد: ناشکیبا، تودار
خودکار
- خودکار
- اتوماتیک
خودداری
- خودداری
- مضایقه، ازم، امتناع، استنکاف
خودکار
- خودکار
- آنچه پیش خود کار میکند و احتیاج بمراقبت ندارد
خودداری
- خودداری
- بردباری شکیبایی خویشتن داری، امتناع سر پیچی، حفظ خود از ارتکاب اعمال ناپسند
خود دار
- خود دار
- صابر، شکیبا، بردبار
خودداری
- خودداری
- شکیبایی، بردباری، خویشتن داری، نگه داشتن خود از ارتکاب کارهای ناپسند، امتناع، سرپیچی، سرپیچی کردن از اجرای امری
