معنی بلغور
- بلغور
- گندمی که آن را در دستاس بریزند و بگردانند که خرد شود اما آرد نشود، گندم نیم کوفته، دانۀ نیم کوبیده، برغول، فروشک، افشه، فروشه
آشی که با این گندم نیم کوفته تهیه می شود
واژههای مرتبط با بلغور
بلغور
- بلغور
- گندم نیم پخته که آن را در آسیاب انداخته و شکسته باشند
بلغور
- بلغور
- گندم نیم کوفته، آشی که از گندم مذکور پزند، سخنان درهم برهم، هر چیز درهم شکسته
بلغور
- بلغور
- هرچیز درهم شکسته و درهم کوفته، عموماً. (برهان) (آنندراج) ، آبی است مر بنی ابی بکر را. (منتهی الارب) (از مراصد) (از معجم البلدان). بُلَیق. نام چند اسب است. (منتهی الارب)
بلغور
- بلغور
- دهی از دهستان چولائی خانه، بخش حومه شهرستان مشهد. سکنۀ آن 823 تن. آب آن از چشمه و محصول آن غلات و بنشن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
بلغور
- بلغور
- طبخ پلو همراه با نیم دانه ی گندم که بلغورش نامند، کته از
بلقور
- بلقور
- پارسی است و درست آن: باغور توضیح برای ترکیبات بلقور نیز به (بلغور) رجوع شود
بلغار
- بلغار
- نوعی چرم که برنگ سرخ و موج دار و خوش بو میباشد، اهل بلغارستان
بلغار
- بلغار
- نوعی چرم سرخ رنگ، موج دار و خوش بو
بلغار
- بلغار
- پوست های رنگین دباغی شده خوشبوی
