معنی آناهیتا
- آناهیتا
- نام فرشتۀ موکل بر آب، پاک، الوده نشده، در علم نجوم ستاره زهره
واژههای مرتبط با آناهیتا
آناهیتا
- آناهیتا
- الهه آب، ازبین برنده ناپاکی و پلیدی، نام ایزد آب که در اوستا به صورت دوشیزه ای بسیار زیبا و بلند بالا توصیف شده است
اناهیتا
- اناهیتا
- آلوده نشده
اناهیتا
- اناهیتا
- آناهیتا، نام فرشتۀ موکل بر آب، پاک، الوده نشده، در علم نجوم ستاره زهره
اناهیتا
- اناهیتا
- در اوستا، اناهیتا یا اناهیته مرکب از جزء ’اَ’، ادات نفی + آهیته یعنی چرکین و پلید و ناپاک، ’اَ’ نفی بنا بقاعده دستور زبان اوستایی، چون بکلمه آهیته پیوسته مابین آنها نون وقایه فاصله شده است مانند انیران (= ان ایران = غیرایرانی، بیگانه) ، بنابراین اناهیته یعنی پاک و بی آلایش، در اوستا این صفت بارها در مورد فرشتگان و اشیاء استعمال شده، غالباً مهر و تشتر (تیر) و هوم و برسم و آب زور و فروغ و غیره بصفت اناهیته یعنی پاکی و بی آلایشی متصف شده اند. در پارسی باستان نیز همین کلمه چهار جا به معنی فرشته بما رسیده. (از مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی ص 329).
ناهیرا
- ناهیرا
- روشنایی، نور
ناهمتا
- ناهمتا
- متفاوت
آناهید
- آناهید
- آناهیتا، الهه آب، ازبین برنده ناپاکی و پلیدی، نام ایزد آب که در اوستا به صورت دوشیزه ای بسیار زیبا و بلند بالا توصیف شده است
نهایتا
- نهایتا
- سرانجام
ناهمتا
- ناهمتا
- بی همتا، بی مانند، بی نظیر
