معنی گوشه کنایه گوشه کنایه کنایه از حرف گوشه دار، سخن آمیخته به طعن و طنز، گوشه و کنایه تصویر گوشه کنایه فرهنگ فارسی عمید
گوشه کنایه گوشه کنایه کنایه. تعریض. حرفهای گوشه دار. سخنان طعن آمیز. - گوشه کنایه زدن، کنایه زدن. با اشاره گفتن. به طعن گفتن لغت نامه دهخدا
گوشه و کنایه گوشه و کنایه کنایه از حرف گوشه دار، سخن آمیخته به طعن و طنز، گوشِه کِنایِه فرهنگ فارسی عمید
گوشه کنار گوشه کنار جانب سوی گوشه: حافظا، اگر نروی از در او هم روزی گذری بر سرت از گوشه کناری بکند. (حافظ)، این طرف و آن طرف این سو و آن سو: اخباری از گوشه کنار شنیده شد فرهنگ لغت هوشیار
گوشه کنار گوشه کنار طرف. سو. جانب: حافظا گر نروی از در او هم روزی گذری بر سرت از گوشه کناری بکند. حافظ. ، این طرف و آن طرف. این سو و آن سو: اخباری از گوشه کنار شنیده شد لغت نامه دهخدا