معنی گریه گر - فرهنگ فارسی عمید
معنی گریه گر
گریه گر
گریان، کسی که گریه کند و اشک بریزد، اشک باران، گرینده، گریه ناک، گریه مند، اشک ریز، اشک فشان، باکی، اشک بار
تصویر گریه گر
فرهنگ فارسی عمید
واژههای مرتبط با گریه گر
گریه گر
گریه گر
گریه کن گریان: قهقهه و های های ساخته جفت خنده پرداز و گریه گر ماییم. (ظهوری)
فرهنگ لغت هوشیار
گریه گر
گریه گر
گریه کن. گریان: قهقه و های های ساخته جفت خنده پرداز و گریه گرمائیم. ظهوری (از آنندراج)
لغت نامه دهخدا
فریه گر
فریه گر
لعنت کننده. نفرین کننده. کسانی که در جنگ از دور به سپاه دشمن دشنام دهند و آنهارا به خشم آرند: سپهسالاری وی ابوالحسن حاجب داشت و فریه گران بر باره شدند. (تاریخ سیستان)
لغت نامه دهخدا
مویه گر
مویه گر
نوحه کننده، زاری کننده، برای مِثال مویه گر گشته زهرۀ مطرب / بر جهان و جهانیان مویان (انوری - ۷۰۳)
فرهنگ فارسی عمید
جدول جو جستجوی پیشرفته در مجموعه فرهنگ لغت، دیکشنری و دایره المعارف گوناگون
© 2025 | تمامی خدمات جدول جو رایگان است.