معنی کویچ
- کویچ
- سیاکوتی، درختچه ای از تیرۀ گل سرخیان با شاخه های انبوه و خاردار و برگ های سبز تیره که گل های آن در طب به عنوان مقوی قلب و ضد تشنج به صورت دم کرده یا پودر به کار می رود، بلک، سرخ ولیک، قره گیله، ولک، کومار، کورچ، مارخ، ولیک، سیاه الله
واژههای مرتبط با کویچ
کویچ
- کویچ
- ولیک (بیشتر در اطراف تهران و همدان مستعمل است)، زالزالک
کویچ
- کویچ
- زالزالک وحشی. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ولیک (بیشتردر اطراف تهران و همدان مستعمل است) ، زالزالک. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به کویج شود
سویچ
- سویچ
- کلید برق
کویر
- کویر
- زمین شوره زار، سراب، شیر ژیان
کویز
- کویز
- کنج، گوشۀ خانه
قفیز، آستانۀ تحمل
کریچ
- کریچ
- خانۀ کوچک، خانه ای که فالیزبانان با شاخه های درخت برای خود درست می کنند، کُرچه، گُریچ، کومه، کازه
کویش
- کویش
- ظرفی که در آن شیر گاو را می دوشیدند، ظرف ماست یا دوغ، گاودوش، گاودوشه
کویژ
- کویژ
- زالزالَک، درخت کوچکی از تیرۀ گل سرخی با گل های سفید و شاخه های خاردار، میوۀ این درخت که شبیه ازگیل اما کوچک تر و زرد رنگ و دارای هستۀ سخت است و در اوایل پاییز می رسد، کوهَج، کُویج
کویج
- کویج
- زالزالَک، درخت کوچکی از تیرۀ گل سرخی با گل های سفید و شاخه های خاردار، میوۀ این درخت که شبیه ازگیل اما کوچک تر و زرد رنگ و دارای هستۀ سخت است و در اوایل پاییز می رسد، کوهَج، کِویژ
