جوز بویا، میوه ای که در غلافی مانند غلاف بلوط جا دارد و در طب به کار می رود، درخت این میوه که به اندازۀ درخت گردو اما برگ هایش کوچک تر و باریک تر است و در جاوه و بعضی شهرهای هندوستان می روید، جوز هندی، جوز بویه، جوز بوا، گوز بویا
جُوزِ بویا، میوه ای که در غلافی مانند غلاف بلوط جا دارد و در طب به کار می رود، درخت این میوه که به اندازۀ درخت گردو اما برگ هایش کوچک تر و باریک تر است و در جاوه و بعضی شهرهای هندوستان می روید، جُوزِ هِندی، گُوزِ بویا، جُوزِ بویِه، جُوزِ بو
پارسی تازی گشته گوز بویا از گیاهان گیاهی از تیره بسباسه ها که درختی است دو پایه بارتفاع 8 تا 10 متر و دارای برگهای دایمی و کامل و پایا و ساده و متناوب و بیضوی و نوک تیز و بدون گوشوارک و نسبتا ضخیم و چرمی برنگ سبز تیره با رگبرگهای شانه یی است. این گیاه بطور وحشی در جزایر ملوک میروید جوزالطیب بسباسه
میوه ای که در غلافی مانند غلاف بلوط جا دارد و در طب به کار می رود، درخت این میوه که به اندازۀ درخت گردو اما برگ هایش کوچک تر و باریک تر است و در جاوه و بعضی شهرهای هندوستان می روید، جُوزِ بویِه، جُوزِ بو، جُوزِ بوا، جُوزِ هِندی، گُوزِ بویا
جُوزِ بویا، میوه ای که در غلافی مانند غلاف بلوط جا دارد و در طب به کار می رود، درخت این میوه که به اندازۀ درخت گردو اما برگ هایش کوچک تر و باریک تر است و در جاوه و بعضی شهرهای هندوستان می روید، جُوزِ بو، گُوزِ بویا، جُوزِ هِندی، جُوزِ بوا
نوروز. روز جشن. روز شادی: به جمشید بر گوهر افشاندند مر آن روز را روز نو خواندند. فردوسی. همی گفت هرکس کز ایدر مرو چو رفتی کهن گردد این روز نو. فردوسی. و رجوع به نوروز شود