معنی امر امر فرمان، حکم، مفرد واژۀ اوامرکار، مفرد واژۀ امورحادثهدر دستور زبان علوم ادبی فعلی که با آن فرمان می دهنددر تصوف عالم ملکوت، عالم غیبامر به معروف: مقابل نهی از منکر، در فقه وادار کردن مردم به کارهای پسندیده و خوب و تکالیف شرعی تصویر امر فرهنگ فارسی عمید
