معنی استبعاد

استبعاد: دوری جویی دورمان دور کردن بنده خواستن، به بندگی گرفتن دور شمردن بعید دانستن

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

لغت نامه دهخدا

استبداد: بخودی خود کار کردن، به خودی خود به کاری قیام کردن، خودکامگی، خود سری، خیره رائی

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

استعباد: استعجاب شگفت کردن شگفتی نمودن عجیب شمردن در شگفت شدن بشگفت آمدن، شگفتی تعجب

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ واژه فارسی سره

فرهنگ فارسی عمید

استبداد: به میل و رای خود کار کردن، خودرای بودن، خودرایی، خودسری، خودکامگی، در علوم سیاسی حکومتی که مردم در آن نقشی ندارند و فرمانروایان مقید به قانون نیستند و به میل و ارادۀ خود تصمیم می گیرند

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با استبعاد