معنی ابلیس
- ابلیس
- در ادیان سامی، موجودی که باعث رانده شدن آدم و حوا از بهشت شد، مظهر شر و بدی که انسان را گمراه می کند، عزازیل،
برای مثال از ابلیس هرگز نیاید سجود/ نه از بدگهر نیکویی در وجود . پس از آفریده شدن آدم همۀ فرشتگان به امر خداوند او را سجده کردند، مگر ابلیس که سرپیچی کرد و به این سبب رانده و ملعون شد(سعدی۱ - ۹۸)
