نوروز بزرگ. جشنی که در دنبالۀ نوروزعامه از ششم فروردین به بعد برپا می داشتند و در این ایام شاهان زندانیان را آزاد و مجرمان را عفو می کردند. (فرهنگ فارسی معین). و نیز رجوع به نوروز شود
در موسیقی، نام شعبه ای است از مقام نوا. (بهجت الروح ص 140) (جهانگیری) (انجمن آرا) (رشیدی) (غیاث اللغات) (برهان قاطع) (آنندراج). نوروز خردک. (فرهنگ فارسی معین). از پنجمین نغمه است و 1/5 بانگ دارد. ترکیب پرده: از اولین نغمۀ مقام حجاز و حصار شروع شده به همایون، نهفت، اوج، زابل، گردانیه، زنگوله و عزال می رود، این فرود نوروزخارا نامیده می شود. (بهجت الروح ص 140) : همی گفتم ره نوروز خارا به نای آهسته چون نایی خوش آهنگ. هدایت. نوا آمد مقام و هست مشهور ز وی نوروز خارا دان و ماهور ز پنجم نغمه اش نوروز خاراست هم از شش نغمه ماهور آشکاراست. (بهجت الروح ص 50)
در موسیقی، یکی از آوازهای شش گانه قدما. این آواز با عراق، زیرافکند، اصفهان و حسینی مناسب است. (فرهنگ فارسی معین). به نظر میرسد که همان نوروز باشد، ظاهراً از بوسُلیک و حسینی مشتق شده است. (رسالۀ بهجت الروح ص 140)