معنی گل پیرا
- گل پیرا
- کسی که کارش پیرایش دادن و تربیت کردن گل است، باغبان، گل کار
واژههای مرتبط با گل پیرا
گل پیرا
- گل پیرا
- مُرَکَّب اَز: گل + پیرا، پیراینده، پیرایش دهنده گل. آنکه گل را بپیراید. رجوع به پیراستن شود
دل پیچا
- دل پیچا
- احساس درد و پیچش در روده ها، اسهال شکم روش
گل سیما
- گل سیما
- گل (فارسی) + سیما (عربی) آنکه چهره و سیمایی زیبا چون گل دارد
پس پیرا
- پس پیرا
- سه سال پیش دو سال پیش از پار سال پیش از پیرا
گل مینا
- گل مینا
- نوعی گُل که قسمت وسط آن زرد رنگ و به شکل قرص است و اطرافش گُلبرگ های سفید یا آبی کم رنگ دارد
گل حمرا
- گل حمرا
- گل سرخ از گیاهان
گل پیکر
- گل پیکر
- آنکه اندامی چون گل لطیف دارد
گل پیرهن
- گل پیرهن
- آنکه پیراهنش از نظافت مانند گل است، لطیف تن نازک اندام: بال مرصع بسوخت مرغ ملمع بدن اشک زلیخا بریخت یوسف گل پیرهن. (ابوالمفاخر رازی)
کلک پیرا
- کلک پیرا
- ظاهر آن است که عبارت از نویسنده باشد لیکن از بیت ملاطغرا بمعنی کلک فروش مستفاد می شود. (آنندراج). کاتب و نویسنده و خوشنویس و قلم فروش. (ناظم الاطباء) :
اگر کلک پیرا نمی شد پدید
عطارد قلم از کجا می خرید.
ملاطغرا (از آنندراج)