معنی فضیح
- فضیح
- رسوا، آنکه کار زشتش فاش شود و نزد مردم شرمنده و بی آبرو شود، بی آبرو، بدنام
واژههای مرتبط با فضیح
فضیح
- فضیح
- رسوا، ولگسار
فضیح
- فضیح
- خوی. (منتهی الارب). عرق. (اقرب الموارد)
فضیح
- فضیح
- شرم آور، فضاحت بار، ننگین
فضیل
- فضیل
- دارای فضل
فصیح
- فصیح
- دارای فصاحت، ویژگی سخن روشن و آشکار و دور از ابهام
تفضیح
- تفضیح
- رسوایی
فسیح
- فسیح
- فراخ، وسیع، جای فراخ
فضیل
- فضیل
- شخص بافضل، دارای برتری و فزونی
فصیح
- فصیح
- ویژگی کسی که خوب سخن بگوید و کلامش بدون ابهام باشد، همراه با شیدایی
