معنی صیدافکن
- صیدافکن
- شکارچی، آنکه پیشه اش شکار کردن جانوران است، نخجیروال، متصیّد، نخجیرگان، قانص، حابل، نخجیرگر، نخجیرزن، صیدبند، نخجیرگیر، شکارگر، صیدگر، شکارگیر، صیّاد
واژههای مرتبط با صیدافکن
صیدافکن
- صیدافکن
- آنکه یا آنچه صید را از پای دراندازد. شکارگیر. شکاری:
چو در نالیدن آمد طبلک باز
درآمد مرغ صیدافکن بپرواز.
نظامی.
زبون گیری نکرد آن شیر نخجیر
که نبود شیر صیدافکن زبون گیر.
نظامی
صیدافکنی
- صیدافکنی
- کار صیدافکن. شکارگیری. نخجیرگیری:
بشه بازگفتند کآن ماده شیر
بصیدافکنی گشت خواهد دلیر.
نظامی
مردافکن
- مردافکن
- قوی، زورمند، آنکه مردان را به زمین می زند و شکست می دهد، نام یکی از بزرگان ایران
پی افکن
- پی افکن
- بنیان کن، ویران سازنده
پی افکن
- پی افکن
- بنیان گذار، بنیاد نهنده، پی افکننده
شیرافکن
- شیرافکن
- شیرانداز، شیراوژن، کنایه از دلیر، دلاور
مردافکن
- مردافکن
- آنکه مردان قوی را بر زمین می زند، قوی، پرزور
زیرافکن
- زیرافکن
- گوشه ای در دستگاه ماهور، زیرانداز، تشک، نهالی، فرش
گردافکن
- گردافکن
- کسی که پهلوانان را بر زمین بزند، کنایه از شجاع، دلیر
