معنی شیرشکار
- شیرشکار
- شکارکنندۀ شیر، مردی که شیر شکار می کند، کنایه از دلیر، شجاع
واژههای مرتبط با شیرشکار
شیرشکار
- شیرشکار
- متهوّر و باجرأت. (ناظم الاطباء) ، شکارکننده شیر. آنکه شیر را صید کند، کنایه از دلیر. شجاع. (فرهنگ فارسی معین) :
در بزم درم باری ودینارفشانیست
در رزم مُبارزشکر و شیرشکاریست.
فرخی (دیوان ص 22)
شیر شکار
- شیر شکار
- شکار کننده شیر آنکه شیر را صید کند، دلیر شجاع
میرشکار
- میرشکار
- کسی که مامور و متصدی آماده ساختن وسایل شکار است، سرپرست و نگهبان شکارگاه، بزرگ شکارچیان
میرشکار
- میرشکار
- کسی که بر شکارچیان پادشاه وامیر ریاست دارد مهتر صیادان: (مهدی قلی خان و میر شکار و سایراسب انداختند در نارا گرفتند)
میرشکار
- میرشکار
- کسی که بر شکارچیان پادشاه و امیر ریاست دارد، مهتر صیادان
شکرشکار
- شکرشکار
- که شکر شکار کند. کنایه از کسی که از لب معشوق بوسه رباید:
تا در شکارگاه بتان عاشقی به لب
باشد شکرشکار چه پنهان چه آشکار.
سوزنی.
از بوسه گاه خوبان شکّرشکار باش
تا پیشگاه باشی و اقبال پیشکار.
سوزنی
میرشکار
- میرشکار
- رئیس و مهتر شکارچیان. (ناظم الاطباء). مهتر قورچیان. (آنندراج). لقب رئیس شکارچیان شاه. شکارچی باشی. (یادداشت مؤلف). لقب مهتر نخجیرگران دربار، قوشچی باشی و بازدار و دارندۀ مرغان شکاری. (ناظم الاطباء). مهتر قوشچیان شاه چه قوش به معنی باز شکاری است و قوشچی یعنی مسؤول و دارندۀ باز شکاری سلطنتی. (از یادداشت مؤلف)
میرشکار
- میرشکار
- کسی که از طرف مردم روستا برای حفاظت از مزارع و شکار خوک
شیرشکر
- شیرشکر
- قسمی از ابریشم، عطوفت و محبت و دوستی. (ناظم الاطباء)